Cała grupa jest nastawiona pozytywnie, przed startem statku żartom nie ma końca. Szybko okazuje się jednak, że nic nie idzie zgodnie z planem, a dotychczasowa przygoda zamieni się w nieustanną walkę o przetrwanie i pociągnie za sobą wiele ofiar.

Wisienką na torcie będzie odkrycie, że zwierzchnicy nie powiedzieli całej prawdy o projekcie, w którym uczestniczą i o tym co spotkało ich poprzedników. Załoga stanie przed dylematem, czy postępować zgodnie z procedurami i wypełniać rozkazy, czy odciąć się od ludzi z góry i przeżyć za wszelką cenę.

Nie wiem jak Wy, ale ja, gdy tylko wychodzi jakiś film bądź serial o tematyce lotu w kosmos, od razu muszę go obejrzeć. Uważam, że dla takich właśnie widowisk powstała kinematografia i efekty specjalne. W The Silent Sea robią one sporą robotę. Na wyróżnienie zasługuje również scenografia. Począwszy od samej stacji kosmicznej czuć tę klaustrofobiczność i kruchość, jedna wada konstrukcji może uśmiercić wszystkie przebywające w niej osoby. Sceneria wygląda bardzo naturalnie, zdjęcia planety zrobiły na mnie olbrzymie wrażenie. Niestety na forach internetowych nie brak słów krytyki, że z science- fiction serial ten ma wspólne jedynie fiction. Mnie to bynajmniej nie przeszkadzało. Dziwić mogą jednak nie do końca przemyślane decyzje bohaterów, którzy będąc na obcej planecie i mając jakiekolwiek pojęcie o normach bezpieczeństwa, postępują niefrasobliwie by nie użyć słowa irracjonalnie. Część „dramatycznych” momentów bawi przez to do łez.