Do wyboru mamy kilka charakterystycznych dla gier RPG klas takich jak chociażby rycerz, mag, druidka, czy kapłanka. Ja zdecydowałem się rozpocząć swoją przygodę z pieśnią na ustach, wybierając bardkę. Każda z postaci posiada swój własny unikatowy zestaw umiejętności, więc w trakcie gry musimy, tak dobierać skład naszej drużyny, aby uzyskać jak najlepsze efekty. Jednakże, aby nasi bohaterowie mogli z nich skorzystać, musimy zbudować odpowiednią talię kart, których w Gordian Quest są po prostu setki! Jeśli dorzucimy do tego opcję budowania drzewka umiejętności oraz wyposażania naszej drużyny w odpowiedni ekwipunek, okaże się, iż mamy niemalże nieograniczone możliwości w dostosowaniu sposobu walki naszej drużyny do preferowanego przez nas stylu gry.

Sama walka w grze, to taktyczne pojedynki turowe, podczas których możemy zagrać którąś z dostępnych w ręce kart: zaatakować, bronić siebie bądź sojusznicze jednostki, nałożyć jeden z licznych aktywnych bądź pasywnych efektów, czy w końcu przemieszczać się po polu bitwy, aby jak najlepiej wykorzystać możliwości naszej drużyny.

Pomiędzy tymi starciami poruszamy się po uproszczonej mapie, odwiedzamy różne lokacje, a także dokonujemy mniejszych bądź większych wyborów, w chwilach kiedy gra przyjmuje kształt fabularnej opowieści. Ciekawym rozwiązaniem w Gordian Quest jest możliwość nawiązywania relacji pomiędzy członkami naszej drużyny. Tak więc w zależności od podjętych przez nas wyborów mogą stać się przyjaciółmi, wrogami czy nawet się w sobie zakochać.

Na koniec wspomnę jeszcze o możliwości wyboru poziomu trudności naszej rozgrywki, który twórcy dość mocno zróżnicowali, chcąc dopasować się do różnych upodobań graczy. Tak więc oto możemy pójść na łatwiznę i odradzać się w mieście po każdym przegranym starciu ciesząc się jednocześnie z przeżywanej fabuły, ale też możemy wybrać tryb dla prawdziwych szaleńców, w którym śmierć naszej postaci jest permanentna i po stracie całej drużyny musimy zacząć grę od początku.