Najbardziej bałam się, że po odtwórcy głównej roli będzie bardzo widać, że ma na karku te 80 lat i dostaniemy cień legendy. Tak nie jest. Ford potrafi sportretować mężczyznę w złotej jesieni swego życia. Człowieka, któremu perspektywa przygody dodaje szelmowskiego błysku w oku.  Pożegnanie z legendą jest pełne szacunku i nie pozostawia niesmaku. Reżyser, James Mangold ma już doświadczenie w filmowych historiach emerytur legend, w końcu stworzył Logana: Wolverine czy Spacer po Linie. W piątej odsłonie przygód najbardziej znanego archeologa nie będzie jednak ckliwych scen.

Fabuła toczy się wokół artefaktu i wyścigu, kto zdobędzie go pierwszy. Seans obfituje w wiele easter eaggów, humoru sytuacyjnego, a także ciętych ripost i dowcipów latających pomiędzy Heleną, a Indym. Ich spotkanie to zderzenie dwóch światów, jednego pełnego wartości i męstwa oraz drugiego, pozornie nastawionego tylko na pieniądze. Jest to chemia pomiędzy postaciami, którą ogląda się naprawdę przyjemnie.

Sam scenariusz nie jest niczym odkrywczym, koneserzy kina przygodowego nie będą zaskoczeni (no, chyba że odrobinę pod koniec). Mamy poprawny blockbuster dla małych i dużych, w sam raz na weekendowy, rodzinny seans w kinie. Pomimo tego, że show trwało 2,5 godziny, to pokaz zleciał mi w mgnieniu oka. Nie ma dłużyzn, żałuję jedynie, że nie rozwinięto bardziej ostatniego wątku. Chociaż zostaliśmy zapewnieni, że już nie otrzymamy kolejnej produkcji z tego cyklu, to zakończenie jak dla mnie było zbyt mało definitywne i boję się, że ktoś może w przyszłości kręcić kolejne części z aktorami w pełni stworzonymi przez CGI.