GRAPODPADA

No także tak. Przedstawiłem Wam taki obiektywno-subiektywny obraz sytuacji. Jest bardzo dobrze, ale nie jest wybitnie. Sama gra się obroni, zawojuje świat i zdobędzie uznanie wśród graczy, w to w ogóle nie wątpię, bo naprawdę finalnie może się okazać, że to takie bite 10!/10. JEDNAK ten taki „premierowy” niesmak pozostanie. W końcu kupując grę, chciałbym w nią pograć, tak wiecie, bez większych nerwów, czy jakichś żali.

Oczywiście, ja jestem też świadomy tego, że nie gram ani na wypasionym PC, ani na PS5, a jedynie na mojej staruszce PS4 Fat, no, ale chwila… przecież wyjściowo gra była chyba właśnie na tę platformę tworzona. Ja też zdaję sobie sprawę z tego, że błędy są normalną rzeczą w dniu premiery i jak wiecie, bardzo często w ogóle nie zwracam na nie uwagi, ale tym razem muszę, ponieważ przez nie, nie jestem w stanie grać, nic poza spokojniejszymi momentami i długimi dialogami nie sprawia mi frajdy, już nawet sobie jeżdżenie autem odpuściłem i wszędzie biegam, bo szkoda mi nerwów.

Podsumowując (tak ładnie to napiszę) Cuberpunk 2077 bezdyskusyjnie okaże się grą przełomową dla świata gamingu, ale nie dzisiaj, nie jutro, nie za tydzień, ale pewnie za rok. Niestety Redzi chyba trochę przerośli samych siebie i nie udźwignęli swojej twórczej wizji przyszłości, może gdyby mieli jeszcze trochę czasu, tak z kilka tygodni, ale nie mieli, bo zapewne nacisk reklamodawców i masy firm, które zainwestowały w Cyberpunka 2077, był po prostu za duży. Niemniej jednak w mojej ocenie CP to chyba najbardziej ambitny projekt w historii gier wideo i mam nadzieję, że kiedy usiądę już do pisania pełnej recenzji, to będę ją pisał z czystym sumieniem i właśnie taką myślą w mojej głowie.