Siedzę sobie i rozmyślam nad tym komiksem. Przeczytałem go dwa dni temu i w sumie to chyba nie mam co o nim powiedzieć. Jest to po prostu środek historii i mam wrażenie, że przez to ten tom cierpi na syndrom drugiej części trylogii. Brakuje tu czegoś i wiem, że będzie tego kontynuacja.

To nie oznacza jednak, że komiks czyta się źle. Poziomem jest zbliżony do poprzedniego, z tym że wiecie, tam poznawaliśmy bohaterów, historię i jaka będzie stawka. Teraz dostajemy po prostu kontynuację i… tyle. Czuję niedosyt i chcę się dowiedzieć, jak finalnie zakończy się sprawa z Hope.

Bohaterowie z drużyny X-Force w składzie: Archangel, X-23, Warpath, Domino, Vanisher, Elixir i Wolfsbane na czele z Wolverinem wyruszają w przyszłość, żeby odbić ostatnią nadzieję mutantów z rąk podstępnego Cable’a. Dziewczynkę ściga także Bishop, ale ma co do niej inne plany. Lubię takie nieoczywiste fabuły z więcej niż dwoma stronami konfliktu. To dodaje nutkę niepewności, bo nie możesz wybrać dobrej albo złej. Każdy ma swoje racje, nie do końca jeszcze wiemy, na ile słuszne.

Od strony graficznej jest dobrze, a co najważniejsze, jest dość spójnie w porównaniu do poprzedniego tomu. Widać małe różnice w stylach u różnych rysowników, ale są one minimalne. Dodatkowo są mroczne, brudne i realistyczne, co dodaje tej historii powagi.