Wydawać by się mogło, że korzystanie z pada w przypadku RTS-ów to szalony pomysł, a co najmniej mało ergonomiczny. O dziwo, wypadło to całkiem przyzwoicie. Sam byłem zaskoczony, jak przyjemnie i w miarę intuicyjnie to wyszło. Jasne, trzeba się przyzwyczaić do klawiszologii, ale gdy ją ogarniemy, to okazuje się, że tragedii nie ma. Teoretycznie, powinien nam w tym pomóc samouczek, aczkolwiek ten, w moim odczuciu, jest niemożebnie uciążliwy i niepraktyczny. W trakcie rozgrywki mamy i tak już wystarczająco napchanych różnych elementów interface’u na ekranie – mapę, okno z jednostkami oraz bohatera, ściągę z układem sterowania, zadania i kupę innych rzeczy. I niby spoko, bo wszystko jest pod ręką, do momentu, kiedy wyskoczy nam ten nieszczęsny tutorial w postaci dodatkowego okienka nad istniejącymi, skutecznie przesłaniając nam podgląd terenów czy paska życia. Serio, po kiego grzyba mi cały opis w stylu „na swojej drodze możesz napotkać wiele niebezpieczeństw czyhających na Ciebie w odmętach mrocznych krain. Na szczęście Twój bohater to nie jakiś pachoł wyciągnięty siłą z chlewu, tylko prawdziwy heros z krwi i kości, a co za tym idzie, posiada szereg przydatnych umiejętności, aby przezwyciężyć nawet największe przeciwności losu. Żeby z nich skorzystać, wciśnij i przytrzymaj klawisz R2, aby otworzyć menu i wybierz interesującą Cię zdolność przy pomocy wychylenia lewego drążka analogowego, po czym zatwierdź ją przyciskiem X na Twoim kontrolerze”. Ekstra, naprawdę super gro. A nie mogłaś tego skrócić do „Press X to Jason”? Na szczęście idzie to wszystko łatwo i szybko przeklikać, ale przez to do wszystkiego będziemy musieli dochodzić metodą prób i błędów, co nadal wydaje się lepszym rozwiązaniem.