Sam Herbert podróżował po świecie i był studentem historii, który czerpał wiele z tego, co działo się wokół. Villeneuve, uznawany za mistrza opowiadania skomplikowanych historii na ekranie, podszedł do „Diuny” w bardzo podobny sposób; jego celem było zabranie widzów do miejsc, w których nigdy nie byli.

Uznani scenarzyści Jon Spaihts i Eric Roth, a także Villeneuve, mieli przed sobą trudne zadania. Spaihts wspomina: „To była dla mnie życiowa szansa. Po raz pierwszy przeczytałem Diunę w wieku 12 lub 13 lat; to jedna z najgłębszych rzeczy, które przeczytałem i stała się jedną z moich ulubionych lektur, jak Władca Pierścieni i kilka innych kultowych książek. Uderzającym doświadczeniem podczas pracy nad scenariuszem było to, że wszystko, czego naprawdę potrzebowałem, to rozpocząć scenę, a mój mózg po prostu układał dialogi. Dokładnie wiedziałem, dokąd zmierza każda kwestia.”

„Jestem wielkim fanem Diuny” – stwierdził Roth. „To była jedna z tych książek, które znałem szczególnie dobrze jako nastolatek. Świat Diuny jest niesamowity, podobnie jak używany przez bohaterów język, który wywodzi się wprost z wyobraźni Herberta. Dla mnie najważniejszym elementem tego świata był aspekt społeczny i jego wpływ na zmiany środowiskowe. Ta książka ma wszystko co potrzebne, aby stać się wspaniałą historią: planetę Arrakis, relacje ojciec-syn i matka-syn, fakt, że kobiety są bardzo wpływowe… To wydaje się nowoczesne i zaskakujące, że Herbert napisał Diunę w latach 60.”

Film kręcony był w plenerach na Węgrzech, w Jordanii, Abu Zabi i Norwegii, gdzie Villeneuve i jego zespół, w tym operator Greig Fraser i scenograf Patrice Vermette, stworzyli swoje własne, niesamowite planety. Kostiumolodzy Jacqueline West i Robert Morgan projektowali wygląd każdej postaci, w taki sposób, w jaki reżyser wyobrażał ich sobie, gdy czytał książkę. Nawet kompozytor Hans Zimmer, również wielki fan Diuny, przebywał na pustyni i myślał o przyszłej partyturze.

„Dla mnie Diuna to thriller psychologiczny, film przygodowy, wojenny, ale też film o dojrzewaniu. To nawet historia miłosna” – zauważa Villeneuve, który w końcu jest w stanie spełnić swoje marzenie o przeniesieniu na ekran przełomowego dzieła z całą jego złożoną mitologią. „Nie bez powodu przez te wszystkie lata książka leżała na mojej półce, tuż obok łóżka”.