Reżyser nie traci czasu na wprowadzenie – od razu przechodzimy do akcji. Środek lasu, mała dziewczynka bawi się ze świerszczami, nagle podchodzi do niej wielki chłop (grany przez Dave’a Bautistę) i mówi, że chce się z nią zaprzyjaźnić. Chwilę później pojawiają się jego znajomi, którzy wspólnie ładują się do domku, do którego rodzina przyjechała na urlop i informują bohaterów, że jeżeli nie zdecydują się poświęcić jednego z nich, to nadejdzie apokalipsa. Brzmi naprawdę intrygująco, ale równocześnie absurdalnie. To jest główna intryga całego filmu – czy czwórka przybyszy mówi prawdę, czy może jednak to zwykli wariaci i fani teorii spiskowych?

Podoba mi się, że przez większość filmu udało się zachować nutkę niepewności, czy to wszystko dzieje się naprawdę. Trzeba przyznać, że dyskusja między przybyszami a rodziną trzymała w napięciu i często zdarzało mi się powątpiewać, czy ta apokalipsa naprawdę się wydarzy. Chwilę później jednak dostawałem w twarz wydarzeniem, które sugerowało, że jednak coś może być na rzeczy. Niestety w pewnym momencie ten balans został zaburzony, bo reżyser wykłada kawę na ławę i pokazuje wprost, co się dzieje.