MIEJSCE DLA KAŻDEGO GRACZA
Attack on Titan sezon 3. — recenzja serialu. Spisek niczym w Grze o Tron
Tym razem Attack on Titan niczym czołowy serial od HBO wprowadza do serii spiski polityczne. Teraz oprócz krwiożerczych olbrzymów nasi bohaterowie muszą się zmierzyć z drugim człowiekiem. Przynajmniej w pierwszej połowie sezonu, potem anime wraca na wcześniej obrany bieg walk z gigantami. Zapraszam do świata intryg i tytanów!
Tytaniczne intrygi
Trzeci sezon anime zostało podzielony na dwie połowy, pierwsza zabawia się konwencją i skupia na intrydze politycznej wewnątrz Paradise, a druga kontynuuje wątek Reinera i Bertholdta, którzy działają na rzecz trzeciej nieznanej strony konfliktu. Zapomnijmy o tym na chwilę i wróćmy do tematu wspomnianego spisku, władze królewskie, podenerwowane faktem, że potężna broń ludzkości, Eren Yager, znajduje się w rękach oddziału zwiadowców, postanawia go usunąć.
Dowódca Erwin Smith trafia do więzienia, a Eren po raz kolejny zostaje porwany, jego przyjaciele oprócz przeprowadzenia akcji ratunkowej muszą jeszcze ocalić dobre imię swojej jednostki. Sytuacja jeszcze bardziej się komplikuje, gdy do akcji wkracza były mentor Leviego, Kenny uzbrojony w specjalny sprzęt przeznaczony do walki z ludźmi oraz ojciec Historii, który ma konkretne plany wobec swojej córki. Wyjątkowo nie pobrudzą sobie rąk krwią tytanów, lecz swoich rodaków.
Dzięki takiemu zabiegowi serial zmienia zupełnie klimat i z otwartych połaci terenu przenosimy się w brudne, ciemne i ciasne miejskie uliczki. Atmosfera może nieco przypominać tą z Peaky Blinders, a intryga oparta na ukrytych sojuszach przywodzi na myśl Grę o Tron.
Fabularnie trzeci sezon to stare dobre Attack on Titan, cały czas twórcy odsłaniają nam ukryte karty, które były wcześniej jedynie uchylone. Najważniejszymi wątkami tego sezonu są te związane z Historią i Erwinem. Fanem wątku tej pierwszej nigdy nie byłem, ale ogólnie rzecz biorąc jest naprawdę przyzwoity. Natomiast motyw z naszym ukochanym dowódcom zwiadowców jest fenomenalny. Idealnie zwieńcza wszystkie dokonania Erwina.
Pryzmat postrzegania
Namnaża się liczba metafor, przez które możemy postrzegać przedstawioną historię. Najbardziej intryguje alegoria do sytuacji Żydów podczas drugiej wojny światowej, czwarty sezon znacząco rozwinie tę interpretację. Dlatego rozpisywanie się na ten temat byłoby wchodzeniem na teren ewentualnych spoilerów, dlatego poprzestańmy na tym, co do tej pory napisałem. Droga interpretacji w ten sposób nie jest jakoś znacząco odkrywcza, bo sam autor w żaden sposób jej nie ukrywa.
Tutaj wymieniam niedoskonałości
Największą wadą tej części jest zdecydowanie dosadność. Bohaterowie po kilka razy tłumaczą nam, co właśnie się wydarzyło, co planują lub co oznaczało dane wydarzenie. Nie każdy uzna to za niedoróbkę, ale szkoda, że twórcy nie wierzą w inteligencję swoich odbiorców. Druga połowa już na to na szczęście nie cierpi gdyż dochodzi ponownie do walk z tytanami. Finałowa potyczka to po prostu majstersztyk. Dla mnie była to emocjonalna bomba.
Nowe starego początki
Zakończenie stanowi otwarcie zupełnie innej, nowej historii, takiej, która nie przypadnie wszystkim do gustu. Od tej pory nie będziecie postrzegać tego świata tak samo. Warto również dodać, że to ostatni sezon spod skrzydeł Wit Studio i oprócz nowego studia w finałowym sezonie uświadczymy zmianę w naszych ulubionych postaciach. Na koniec pamiętajcie – Oddajcie swoje serce za prawę!
Podziel się ze znajomymi:
Kuba Judek
TOP TYGODNIA
NAJNOWSZE WPISY
O NAS:
GraPodPada.pl to miejsce, gdzie przy jednym stole siedzą konsolowcy, pecetowcy, komiksiarze, serialomaniacy i filmomaniacy. Tworzymy społeczność dla wyjadaczy, jak i niedzielnych graczy, czytaczy i oglądaczy. Jesteśmy tutaj po to, aby podzielić się z Tobą naszymi przemyśleniami, ale również, aby pokazać Ci, że każda opinia ma znaczenie, a wszyscy patrzymy na współczesną popkulturę kompletnie inaczej. Zostań z nami i przekonaj się, że grapodpada.pl to miejsce dla każdego gracza.
Masz Pytania? Skontaktuj się z nami: kontakt@grapodpada.pl