Deweloperzy postawili sobie za cel torturować gracza – bo inaczej nie mogę zrozumieć, czemu przy tak złym stanie technicznym zdecydowali się na premierę The Lord of the Rings: Gollum. Błędy, glitche graficzne czy niedziałające skrypty potrafiły atakować równie zajadle, co orkowie na patrolu. Wielokrotnie musiałem resetować całe segmenty fabularne, bo nagle bugowała mi się jakaś sekwencja skradankowa. Samo sterowanie potrafi doprowadzić do śmierci Golluma. Serio, jest ono tak nieintuicyjne i potrafi sprawiać takie figle, że głowa mała. 

Prawdziwym cierpieniem są belki, na których musimy rozbujać złośliwego stwora, a ten siłą rozpędu – w teorii – powinien polecieć do następnej półki skalnej. Bywa jednak tak, że z nieznanych powodów leci pionowo w dół, a grawitacja oraz przeciążenie robi swoje przy uderzeniu. Praktycznie wszystkie zgony, jakie zaliczyłem w sekwencjach platformowych, były spowodowane właśnie sterowaniem. Okazjonalnie błędami samej gry… Niestety przedpremierowy patch nie naprawił większości błędów, ale za to dodał nowe. 

Z kolei przeciwnicy czy to orkowie, czy elfy mają magiczne moce wykrywania Golluma z nienaturalnej odległości, bądź potrafią się nawet do niego teleportować. Samą inteligencją jednak nie grzeszą – wystarczy kilka sekund, aby zapomnieli o pełzającym stworze, który właśnie przebieg przez środek dziedzińca. Tak, zwykle rozwiązaniem większości problemów był ślepy sprint do skalnej półki bądź drabiny, licząc na to, że żaden ork nie załączy nagle teleportacji. 

Co do samej oprawy audiowizualnej jest całkiem nieźle, bo tekstury są dobrze wykonane, a lokacje pełne detali. Oświetlenie także daje radę i tworzy nieziemski klimat lokacji, w których się znajdujemy. Szkoda tylko, że deweloperzy nie ogarnęli, że mamy XXI wiek i animacje twarzy nie wykonuje się już na poziomie pierwszego Gothica. Są one tak drewniane, że można byłoby nimi rozpalić grilla. Czasami ich widok wywoływał u mnie salwy śmiechu, bo postacie miały miny, jakby dostały nagłego zatwardzenia. Paradoksalnie jeśli chodzi o techniczne działanie gry na PlayStation 5, to nie mam nic do zarzucenia – The Lord of the Rings: Gollum. Gra w żaden sposób nie chrupała, nigdy nie zdarzyło mi się, aby nagle ilość FPS-ów spadła. Nawet resetowanie nie przeszkadzało, bo tytuł ładował się w zaledwie kilka chwil. To całkiem pozytywna niespodzianka na tle całości.