Pierwsze co rzuca się w oczy w przypadku Stranded: Alien Dawn to bardzo dobrze wykonana i kolorowa grafika. Niegościnna planeta może i ma zabójcze robale, ale trudno odmówić jej piękna. Same projekty kosmicznych zwierzątek są ładne i nawet przemyślane pod kątem biologii, a moje wprawne oko fana dinozaurów wyłapało przelatującego pterodaktyla! Dobra, ale przejdźmy do samego survivalu – jak zwykle początkowo nasi koloniści mają zestaw umiejętności oraz specjalizacji, w których lepiej, bądź gorzej się odnajdują. Warto zatem przydzielić takiego żołnierza do polowania, bądź ochrony osady, gdy staje się ona celem ataku bandy chrząszczy.

Wszem wobec ta obca planeta udowadnia, że ma nie szanuje konwencji gene… hmm w sumie bardziej kosmicznej i bezpardonowo za pomocą lokalnej fauny atakuje naszych kolonistów. Na szczęście mamy pułapki, miotacze ognia, a nawet działka automatyczne, które skutecznie przekonują drapieżniki, że odwiedziny naszej osady w porze obiadowej to wybitnie słaba decyzja. Niestety jeśli dojdzie do spotkania trzeciego stopnia z kosmitami, to nasi podopieczni najpewniej ucierpią. Wówczas trzeba ich wysłać do łóżka oraz podać im odpowiednie leki i zastosować opatrunki.

System budowania jest nader przyjemny oraz klarowny – mamy jasny podział budynków, więc łatwo odnajdujemy potrzebne nam budowle. Tak jak wspominałem, w przeciwieństwie do RimWolrd rozgrywka jest tutaj dużo dynamiczniejsza, więc szybko zamiast baraków, mamy dość ładne, kamienne domki z dostępem do elektryczności. Dodatkowo pojawiają się zdarzenia narracyjne, np. jeden z kolonistów wpada na pomysł, aby poświętować Nowy Rok, co pozytywnie wpływa na samopoczucie ludzi uwięzionych na tej dziwnej planecie. Później dochodzi także możliwość wysyłania ludzi na wyprawy z użyciem balonu, a te gwarantują nowe surowce, ewentualnie śmierć naszego podopiecznego, bo to także trzeba brać pod uwagę.