REKLAMA

Helldivers 2 – recenzja gry na Xbox Series X|S. Zielona demokracja w akcji!

Kuba Judek

Opublikowano: 2 października 2025

Spis treści

Helldivers 2 wreszcie trafiło na konsole Xbox, otwierając drzwi do nowej fali rekrutów. To kooperacyjna strzelanka science fiction, która łączy satyrę polityczną z brutalną akcją i wymagającą współpracą. Jak wypada na sprzęcie Microsoftu? Sprawdźmy.

Demokracja w akcji

Arrowhead Games postawiło na prosty, ale skuteczny koncept. Gracz wciela się w żołnierza elitarnej jednostki walczącej o szerzenie tak zwanej Demokracji Zarządzanej w całej galaktyce. Brzmi to jak slogan propagandowy i dokładnie tak ma brzmieć, bo gra od samego początku jest podszyta groteską, ironizując na temat wojny i militaryzmu.

Helldivers 2 – recenzja gry na Xbox Series X|S. Zielona demokracja w akcji!| Zdjęcia własne

Dynamiczne misje wymagają współpracy od dwóch do czterech graczy. Lądując na obcych planetach, drużyna wykonuje cele różnorodne jak: niszczenie gniazd przeciwnika, ochrona punktów strategicznych czy ewakuacja w ogniu walki. Helldivers 2 nie jest grą dla samotników – komunikacja i wzajemne wsparcie to absolutna podstawa przetrwania.

REKLAMA

Humor w ogniu galaktycznej wojny

Helldivers 2 nie boi się śmiać z samego siebie. Satyrystyczne elementy, propagandowe slogany i absurdalny patos sprawiają, że każda misja ma swój charakter i poczucie humoru. Gra nie stara się być „poważną” strzelanką science fiction, a wręcz przeciwnie, bawi się schematami militarystycznymi i galaktycznymi konfliktami, co w połączeniu z chaotyczną akcją tworzy unikalną atmosferę.

Ten zabieg wyróżnia Helldivers 2 na tle innych gier kooperacyjnych i sprawia, że mimo pewnej schematyczności misji każda rozgrywka może być zaskakująca i pełna uśmiechu.

Siła drużyny w ogniu walki

Helldivers 2 naprawdę błyszczy dopiero w drużynie. Gra została zaprojektowana tak, by każdy gracz miał swoją rolę, a brak synchronizacji z resztą zespołu niemal zawsze kończy się spektakularną porażką.

To połączenie napięcia i nieprzewidywalności z poczuciem współodpowiedzialności daje niezwykłą frajdę. Śmiech przy chaotycznych starciach, adrenalina podczas desperackiej obrony bazy i radość z udanej misji tworzą mieszankę emocji, której trudno szukać w innych grach tego typu. Wspólne wygrane i przegrane wciągają i zostawiają poczucie, że każda misja jest wyjątkowym doświadczeniem.

Helldivers 2 – recenzja gry na Xbox Series X|S. Zielona demokracja w akcji!| Zdjęcia własne

Stratagemy i satysfakcja

Największą siłą Helldivers 2 pozostają tzw. wsparcia bojowe, czyli stratagemy, przywoływane na pole walki. Zrzut działa stacjonarnego, bombowiec orbitalny, kapsuła z amunicją – każde z tych narzędzi wymaga krótkiej sekwencji przycisków, co podczas starcia dodaje grze charakterystycznego napięcia.

Te momenty, gdy jeden z graczy desperacko przywołuje wsparcie, a reszta drużyny chroni go przed falą wrogów, tworzą niepowtarzalną dynamikę rozgrywki. Chaos wpisany w DNA produkcji pozostaje satysfakcjonującym elementem akcji.

Xbox Series X i S – jak to działa?

Na mocniejszym Xbox Series X gra prezentuje się bardzo dobrze. Szczegółowe modele, efekty cząsteczkowe i intensywne bitwy wyglądają widowiskowo, choć w najcięższych momentach da się zauważyć sporadyczne spadki płynności. To nie psuje zabawy, ale pokazuje, że optymalizacja mogłaby być lepiej dopracowana.

Na Xbox Series S kompromisy są bardziej wyraźne: niższa rozdzielczość i uproszczone detale sprawiają, że grafika traci nieco wizualnego ciężaru. Jednak paradoksalnie wersja na S bywa stabilniejsza pod względem animacji. Mniejsza rozdzielczość pozwala konsoli utrzymać płynność tam, gdzie Series X potrafi się zadławić.

Helldivers 2 – recenzja gry na Xbox Series X|S. Zielona demokracja w akcji!| Zdjęcia własne

Plusem jest pełny cross-play – właściciele Xboxa mogą łączyć siły z graczami na PlayStation i PC, co znacząco zwiększa bazę uczestników i skraca czas oczekiwania na misję.

Podsumowanie

Helldivers 2 na Xbox Series X|S to świetny dodatek do biblioteki konsol Microsoftu. Gra nie próbuje być dla wszystkich. Wymaga cierpliwości, wyrozumiałości dla technicznych niedociągnięć i, przede wszystkim, współpracy w drużynie. Ale jeśli spełniasz te warunki, dostajesz tytuł, który potrafi być jednocześnie zabawny, emocjonujący i naprawdę angażujący.

To nie jest gra kompletna ani idealnie zoptymalizowana, ale jej serce – kooperacyjna walka w imię absurdu – bije mocno i zaraża energią. Dla fanów kooperacji to pozycja obowiązkowa, dla solowych graczy raczej ciekawostka.

ZALETY +

WADY -

Kuba Judek

Miłośnik gier, seriali i literatury fantastycznej. Do bólu zakochany w różnorakich światach postapo. Wolny czas spędzam na eksplorowaniu Zony czy wyniszczonej Moskwy. Również uwielbiam wypady do opustoszałych grobowców wraz z panią archeolog Larą Croft. Swoją pasją staram się zarażać innych poprzez mój Instagram @fanatyk_postapo

REKLAMA

Rekomendowane artykuły

Venom. Tom 1 – recenzja komiksu – Początek nowej ery! Ojciec, syn i mroczne dziedzictwo

Venom. Tom 1 – recenzja komiksu – Początek nowej ery! Ojciec, syn i mroczne dziedzictwo

Jedna bitwa po drugiej – recenzja filmu – Echo dawnych decyzji

Jedna bitwa po drugiej – recenzja filmu – Echo dawnych decyzji

Together – recenzja filmu – Scaleni w strachu

Together – recenzja filmu – Scaleni w strachu

Czarodziejki W.I.T.C.H. księga 17 – recenzja komiksu – Życie, życie jest nowelą, czyli 100% W.I.T.C.H. 

Czarodziejki W.I.T.C.H. księga 17 – recenzja komiksu – Życie, życie jest nowelą, czyli 100% W.I.T.C.H. 

Campus Life – recenzja gry. Czy my jesteśmy tu za karę czyli smutek Millenialsa. 

Campus Life – recenzja gry. Czy my jesteśmy tu za karę czyli smutek Millenialsa. 

Waterpark Simulator – recenzja gry. Wakacyjne zamoczenie gości na basenie (na basenieeee).   

Waterpark Simulator – recenzja gry. Wakacyjne zamoczenie gości na basenie (na basenieeee).