Dom Slaughterów opowiada historię Aarona Slaughtera, który pierwszy raz pojawił się w komiksie Coś zabija dzieciaki. Przedstawiony był jako zarozumiały i nadęty chłopak, którego ciężko było polubić. Tutaj jednak poznajemy go od trochę innej strony – jako zwykłego nastolatka szkolącego się w tytułowej rezydencji i walczącego o zdobycie Czarnej Maski.

Z lektury dowiemy się nieco na temat funkcjonowania Zakonu, jego struktury oraz hierarchii, jaka w nim panuje. Stosunkowo dawno czytałem główną serię i muszę przyznać, że jestem lekko zagubiony. Pojawia się tu postać Jace’a, który nosi inne nazwisko i zarysowany jest wewnętrzny konflikt między nim a głównych bohaterem, ponieważ pochodzą z różnych domów. Również podział na różnego koloru maski może być dla nowego czytelnika niejasny.

Historię poznajemy na dwóch liniach czasu – teraźniejszość oraz retrospekcje, które opowiadają o tym, jak żyło się w Domu Slaughterów. Te drugie stanowią większą część komiksu. Podoba mi się, jak scenarzysta (Tate Brombal) zgrabnie prowadzi wątki – dostajemy sporo akcji oraz bitek, ale największy nacisk położony jest na relację i uczucia, które tworzą się między chłopakami.