Przed napisaniem tego akapitu musiałem się dobrze zastanowić, ponieważ najpiękniejsze w czytaniu tego komiksu jest samodzielne odkrywanie jego fabuły. Dobrze byłoby jednak jakoś czytelnikowi nakreślić, o co tam właściwie chodzi. Tutaj pojawiają się właśnie wyżej wspomniane trudności, ponieważ nie chciałbym zdradzić za dużo.

Sergiej Kravinoff (Kraven Łowca) wynajmuje Taskmastera i Black Anta do wyjątkowej misji. Mają oni złapać wszystkich ludzi, którzy mają jakieś zwierzęce alter ego, czy też pseudonim albo strój itp. Prawdziwą wisienką na torcie ma być nasz przyjazny Spidey z sąsiedztwa. Peter Parker oprócz regularnej walki z przestępczością musi również dbać o swoje relacje z MJ, które pod wpływem jego stylu życia niezwykle cierpią. Co ciekawe wpływ na to, jak obecnie wygląda jego codzienność, miał również pewien brodaty jegomość w czerwonej pelerynie. Podobno umie on czarować i rzucił zaklęcie powodujące, że cały świat zapomniał, kto jest pod maską Człowieka Pająka.

Pewnego dnia główny bohater (właściwie jeden z kilku, ale o tym potem) wyrusza na miasto pomimo ogromnej gorączki i daje się pokonać pomagierom Kravena. Co było dalej, musicie dowiedzieć się sami, bo wchodzimy na grząski grunt spoilerów.

Pozytywnie zaskoczył mnie fakt, że Nick Spencer zaserwował nam wielowątkową opowieść i po przeczytaniu ostatniej strony zdałem sobie sprawę, że to nie jest komiks tylko o Spider-Manie. Dostaliśmy ciekawy wątek Black Cat, która podobnie jak syn Curta Connorsa żyje w ciągłym cierpieniu, choć obydwoje ze skrajnie różnych powodów. Na dokładkę podano krótkie, ale chwytające za serce historie postaci drugo- i trzecioplanowych. Daniem głównym są losy Sergieja Kravinoffa i jego syna, dokładnie pokazuje to, jak dobrze wpleść poważne wątki w rozrywkowym świecie Marvela.