Scott Lang (Paul Rudd) to zdecydowanie najjaśniejsza postać spośród całej piątki tej rodzinnej ferajny. Jego pozytywny humor przeplatany z chęcią podtrzymywania dobrej relacji z córką to całkiem udany mix. Mamy możliwość zobaczenia go w roli komika, ale również bohatera. Sprawia wrażenie, że nie spieszy mu się do walki, ale jednak w odpowiednich momentach potrafi stanąć w obronie swoich bliskich.

Cassie stara się być przebojową dziewczyną, korzystając z utartych już schematów w historii kinematografii. Typowa nastolatka wpadająca w konflikty z prawem. Niestety brak jej charyzmy, a zadziorny charakter szybko okazuje się tylko mistyfikacją. Może i ma wystarczająco odwagi, ale zabrakło mi w jej przypadku ciętego języka czy pomysłowości w radzeniu sobie w trudnej sytuacji.

Pozostali, niestety, są zaledwie tłem. Rozumiem, że czas antenowy jest ograniczony, ale Osa (Evangeline Lilly), której miano jest też elementem tytułu filmu, nie zrobiła w tej przygodzie praktycznie nic. Przekomarzanie się z matką to zdecydowanie za mało.

Nieco lepiej jest w przypadku antagonistów. Kang (Jonathan Majors) został przedstawiony w pobieżny sposób. Jest bardzo tajemniczą postacią, gdyż nie otrzymujemy za dużo informacji z jego przeszłości. Mimo to budzi nadzieję na emocjonującą walkę w przyszłych filmach. Jestem tylko ciekaw, czy będzie w stanie dorównać Thanosowi. Jak na razie musi nauczyć się lepiej korzystać ze swoich mocy.

W przypadku MODOKa jestem trochę niezdecydowany. To bardzo zabawna, miejscami rozbrajająca postać. Niestety, kilkukrotnie przekroczono granicę dobrego smaku i kilka scen z jego udziałem jest po prostu żenujących. Jego potencjał wydaje mi się niewykorzystany.