Frey jest niestety nudną i płytką bohaterką, a jej przekomarzania z Cuffem są momentami tak sztuczne, jak plastik. Totalnie nie przekonuje do siebie gracza, a niektóre jej teksty wydają się pisane na siłę. Trochę tak jakby 40-latek wymyślał teksty dla 20-latka, myśląc, że są zabawne. Silenie się na młodzieżowy język i wrzucanie wulgaryzmów do większości wypowiadanych przez bohaterkę zdań, powoduje grymas zażenowania, zamiast rozśmieszać.

Cały świat przedstawiony jest tak nudny, że totalnie nie obchodziły mnie losy jego mieszkańców. Ani jedna postać nie zapadła mi w pamięć, a ich imiona czy nawet funkcje wypadały mi od razu z głowy, jak tylko znikały z ekranu. Są jakieś tam czarodziejki, coś tam się zepsuło i nagle następuje koniec średniowiecznego świata. Jakieś tam złe magiczne coś wypacza krainę Athii i zamienia jednakowo ludzi oraz wszelkie zwierzęta w powykręcane monstra. Mamy tu taki kocioł wykorzystania różnych kultur, że architektura, stroje czy polityka prezentują się jako nieudolna fuzja. W moim odczuciu wygląda to tak, jakby każdy element był tworzony przez inną osobę, po czym stwierdzono, że są one „spójne artystycznie”, więc wrzucono je do świata gry. I tak jak uwielbiałem zagłębiać się w historii fantastycznych krain, takich jak Tamriel czy Królestwa Północy, tak tutaj… jest ona mi całkowicie obojętna.

Do tego mamy poważne wpadki na polu dysonansu ludonarracyjnego – bohaterka ledwo trafia do magicznego świata, a już krzyżuje magię ze smokiem. Wychowana w mieście, bez problemowo przyjmuje zadanie polegające na przemierzaniu dzikiej, niebezpiecznej krainy, bez jakiegokolwiek doświadczenia survivalowego. Z kolei w trakcie ucieczki z więzienia, po przebyciu zaledwie 200 metrów, już nie musi ukrywać twarzy, bo w odizolowanym mieście, gdzie każdy każdego zna, błyskawicznie się zakamuflowała. Walka z czarodziejką, która przez dziesiątki lat toczyła wojny, po kilku dniach ćwiczenia swoich magicznych zdolności? Nie ma problemu! Może ktoś powiedzieć, że się czepiam, bo wiele gier ma takie fabularne głupotki, ale niestety Forspoken ma miałką opowieść oraz mizerne dialogi, więc takie wpadki narracyjne są widoczne jeszcze bardziej. To nie jest główna wada tej produkcji, ale uwypukla się na tle innych miernych rozwiązań narracyjnych.