W tym tomie zmienia się rysownik – Ann Maulina ustąpiła miejsca Elmerowi Damaso (jego prace można podziwiać m.in. w Speed Racer, Hero Factory, Kingdom of Assassins czy Robotech/Voltron), a kolory nałożyli Bryan Valeneza i Stelladia. Jeżeli zajrzycie do recenzji Raróg, to przekonacie się, że nie byłam zadowolona z ilustracji tam zamieszczonych i tym razem także się zawiodłam. „Odkryj pełen bujnego piękna świat odbudowany po globalnym kataklizmie” możemy przeczytać na początku tego komiksu. I zgodziłabym się z tym stwierdzeniem, jeżeli chodziłoby o grę. Prace nowego ilustratora są jeszcze bardziej oszczędne w szczegóły, a zamiast „bujnego i kwitnącego ekosystemu” obserwujemy wyjałowiony świat, w którym gdzieniegdzie jedynie przewijają się skrawki zieleni. Komuś taka bieda artystyczna może odpowiadać, ale osobiście jako fanka gry zostałam przyzwyczajona do przepięknych krajobrazów, które mogłabym oglądać przez wiele godzin. Za to polecam na dłuższy czas zawiesić oko na alternatywnych okładkach i dodatkowych grafikach koncepcyjnych umieszczonych na końcu komiksu – są naprawdę cudowne!