Autorki poprowadziły scenariusz w bardzo interesującą stronę, sprawiając, że każdy z członków Zakonu, w tym także przewijająca się epizodycznie archiwistka Ru-Ru czy współpracujący z nimi doktor Silar zostali przedstawieni jako postacie warte uwagi i z miejsca zyskujące sympatię czytelnika. W bardzo ciekawy sposób przedstawiono również wewnętrzne rozterki Lily, która stoi w rozkroku między byciem uczniem a nauczycielem. Mimo że jest pełnoprawną rycerz Jedi, to ze względu na obecność mistrza Arkoffa czuje niepewność wobec swoich kompetencji, co czasem przynosi jej trudności, zwłaszcza że pod opieką ma własnego Padawana oraz dwójkę ciekawskich dziewczynek. Bywa to szczególnie męczące, gdyż ich ciekawość i młodzieńczy zapał potrafią przynieść jeszcze więcej problemów. Aby temu zaradzić, Wookiee  dość często stosuje wobec młodej bohaterki surowe podejście, aby zachęcić ją do wiary w swoje siły oraz poszerzenia swoich horyzontów. Stanowi to jeden z wielu punktów odniesień dla czytelnika, gdyż z jednej strony ukazuje to ludzką stronę mistycznych postaci, a z drugiej sprawia, że czytelnicy zmagający się z podobnymi trudnościami mogą się z nimi identyfikować.  

Manga Mizuki Sakikabary cechuje się bardzo czystymi liniami i  mocno wyrazistymi twarzami, które pozwalają skupić się na emocjach bohaterów, nie tracąc przy tym na przeżywaniu fabuły. Co prawda jest to moje pierwsze osobiste spotkanie z tego gatunku medium, jednak jak najbardziej trafia w moje gusta. Jedyny aspekt, który mógłby zniechęcić mangowych purystów do tego tytułu, jest niestandardowy dla tego gatunku układ czytania (od lewej do prawej, niczym zwykły komiks, w odwrotności do typowej mangi).