Zasady są banalnie proste, a sama gra jest dosyć krótka (od 15 do 20 minut). Maksymalnie pięć osób może wziąć w niej udział. Ja testowałam rozgrywkę zarówno w dwie osoby, jak i w większym gronie. W każdym przypadku bawiłam się świetnie.

Układamy 4 planszetki na stole, wszystkie chipsy umieszczamy w paczce, 36 kart zadań po potasowaniu układamy na stos. Następnie każdy gracz dostaje 6 kart zadań, które ma wykonać za pomocą dedukcji i prawdopodobieństwa. Ważne jest również to, aby nie pokazywać swoich kart przeciwnikowi.

Jedna osoba losuje z paczki chipsy i układa je na pierwszej planszetce. W startowej rundzie należy położyć sześć plasterków ziemniaczka. Następnie gracze odrzucają dwie karty zadań (nie będą mogli korzystać z nich do końca gry). Na kolejnej planszetce ponownie losuje się cztery chipsy, a odrzuca się po jednej karcie. Na przedostatniej planszetce będą trzy chipsy, a z pozostałych trzech kart tworzy się równanie. Tutaj rozpoczyna się gra logiczna, pełna emocji, ponieważ układa się wykonane zadania względem trzech planszetek, ale zostaje jeszcze jedna, na której losuje się dwie ostatnie słone przekąski. Innymi słowy, wielokrotnie miałam taką sytuację, gdy wszystkie zadania zgadzały mi się do czasu ostatniej rundy, która niweczyła wszystko.

Koniec gry jest wtedy, gdy jeden z graczy zdobędzie co najmniej 4 żetony nagród (lub co najmniej 3 żetony, jeśli gra się w dwójkę). Żeton zdobywa się po wygranej rundzie, która za każdym razem jest nieobliczalna.