Ufam reżyserowi i współscenarzyście Thor Love and Thunder, bo Taika Waititi już nie raz pokazał, że potrafi połączyć dramat z komedią. Poprzednia część Thora była w końcu małym powiewem świeżości w MCU i jednym z niewielu filmów w tym uniwersum, w którym widać styl reżysera. Christian Bale super, dobrze, że bez CGI jakiegoś motion capture. Piękny człowiek, po co go zakrywać efektami komputerowymi. Sceny z jego udziałem wypadają naprawdę dobrze – czerń i biel fajnie kontrastuje z kolorową i jaskrawą resztą. Mam nadzieję, że tytułowa ,,miłość” nie skończy się na jednym typowym hetero relacji – Taika! Wierzę w ciebie i mam nadzieję, że dostarczysz.

Kadry też bardzo ładne – widać, że ktoś odrobił pracę domową i przeczytał parę komiksów. Lubię, jak twórcy filmowi biorą garściami z materiału źródłowego, smuci natomiast fakt, że pewnie artysta nie zobaczy nawet dolara za ,,inspirację” jego rysunkami. Pewnie też nikt Esada Ribica nie zaprosi na premierę. Smutne, tym bardziej, że Disney zarabia niezłe pieniądze na tych produkcjach.

O ile lubię humor Waititiego, tak tej części z kloacznym humorem totalnie nie trawię. Nie jest to dla mnie w ogóle zabawne. Ostatnia scena, w której Thor zostaje pozbawiony na oczach tłumów swojego stroju jest niesmaczna i żenująca… Ciekawe, czy ta scena byłaby tak samo ,,śmieszna” gdyby zamiast Thora stała tam Jane… ~ Adam Aleksandrowicz