Jednym z największych problemów jeśli chodzi o dinozaury to fakt, że… nie żyją. Ruch mięśni, zachowania czy chociażby kolor — to wszystko to niestety bajania naukowców oraz samych twórców. Obie te grupy próbują za pomocą fantazji, fizyki czy zwykłej teorii starają się jakoś opisać oraz przestawić te stworzenia. A wbrew pozorom to zadanie niezwykle trudne, bo ilość błędów przy rekonstrukcji dawno wymarłych zwierząt można liczyć w setkach. Jednym z najjaśniejszych i najbardziej znanych przykładów jest iguanodon, jeden z pierwszych odkrytych dinozaurów. Pierwotnie sądzono, że charakterystyczne kolce na kciukach znajdowały się na nosie. Samo stworzenie pierwotnie przypominało bardziej smoka z ludowych opowieści, niż realnie istniejące zwierzę.

Dopiero z biegiem lat z pomocą m.in. fizyki oraz większej ilości odnalezionych kości naukowcom udało się faktycznie odtworzyć wygląd iguanodona. A to tylko jeden z setek odkrytych gatunków! Teraz wyobraźcie sobie jak ciężko się przedstawić takiego gada, gdy ma się do dyspozycji zaledwie kilka fragmentów kości… stąd tym większe uznanie dla grafików oraz animatorów pracujących przy Jurassic World: Ecolution 2, chociaż trzeba przyznać, że mają oni nieco łatwiejszą pracę, bo w dużej mierze mogą bazować na dinozaurach, które pojawiły się w pięciu filmach. Co prawda te, które pojawiły się na ekranie, stanowią zaledwie garstkę tych dostępnych w samej grze.

Twórcy gier cyfrowych w kreowaniu żywych stworzeń muszą wykazać się niezwykle wysokimi zdolnościami obserwacji oraz analizy, aby wykreować je realistycznie. A do tego nie lada fantazją, aby zaprogramować zachowania oraz sposób poruszania się stworzeń, które wymarły miliony lat temu.