MIEJSCE DLA KAŻDEGO GRACZA
Grobowce, artefakty i wyspa pełna szaleńców. „Tomb Raider” – recenzja gry
Do czasu premiery rebootu serii Tomb Raider przygody Lary Croft jeszcze nigdy nie były tak emocjonujące. Tym razem mamy do czynienia z młodą adeptką archeologii, która przeżyje prawdziwą szkołę przetrwania na tajemniczej wyspie. Serdecznie Was zapraszam na niezapomnianą wycieczkę na Yamatai!
Zacznijmy od tego, że początkowo Uncharted był wzorowany na przygodach młodej awanturniczki. Jednakże za sprawą kolejnego restartu serii to właśnie Tomb Raider czerpie parę rozwiązań z przygód Nathana Drake’a. Nowe odsłony są równie dynamicznie, jak u konkurencji, ale znacznie bardziej mroczne i krwawe. Mimo wszystko nadal czuć w tym ducha starszych odsłon. Krótko mówiąc: palce lizać.
JAPOŃSKI TRÓJKĄT BERMUDZKI
Przygoda zaczyna się klasycznie od rozbicia statku na jednej z wysp w Smoczym Trójkącie, na wschód od Japonii. Wspomniany Smoczy Trójkąt to coś w rodzaju Trójkąta Bermudzkiego, w którym również tajemniczo dochodzi do zaginięć statków czy samolotów. Lara już na samym początku zostaje rozdzielona od reszty załogi — poturbowana budzi się zawieszona za nogi u sufitu jaskini.
Reszta gry to ratowanie przyjaciół, starożytne bóstwa, tajemnicze kultury, smutek, żal i złość. Reboot aż kipi od zaprezentowanych emocji. Oczywiście w scenariuszu występuje wiele naciąganych sytuacji, jak to, że dziewczyna ma problem z pierwszym zabójstwem, a przez resztę gry zachowuje się niczym Rambo i wyżyna tabuny przeciwników.
PRAWDZIWA SZKOŁA PRZETRWANIA
Na samym początku wspomniałem, że Uncharted odmienił Tomb Raidera. Jednak muszę dodać, iż twórcy ślepo nie naśladowali tej serii — poza nieustanną akcją oraz rozwiązywaniem zagadek, zaproponowano nam nieco bardziej otwartą strukturę gry. Uspokajam, że nie mamy do czynienia z sandboksem. Wyspa została podzielona na różne strefy. Pomiędzy nimi gracz może się przemieszczać klasycznie pieszo bądź za sprawą obozów, które służą również między innymi jako szybka podróż. To ostatnie jest niezwykle przydatne, jeśli zamierzamy zebrać wszystkie znajdźki czy wykonać specjalne wyzwania.
Cała ścieżka fabularna przez praktycznie znaczną część czasu jest liniowa. Z rzadka mamy okazję zdecydować, z której strony zajdziemy przeciwników. Czasem jednak trafimy do lokacji dających nam większe poczucie swobody, gdzie możemy w dowolny sposób eliminować grupy wrogów. Gra umożliwia to zrobić w stylu filmów akcji z lat 80. lub po cichu zajść przeciwników i zadusić czekanem. Łuk, czyli główna broń w całej rozgrywce sprawia się doskonale w obu przypadkach.
Do pomocy w cichych działaniach przychodzi nam instynkt przetrwania, który podświetla sylwetki wrogów, czy interaktywne elementy otoczenia. Obraz wtedy staje się na moment szary i bez problemu możemy rozpoznać się w terenie.
Punkty doświadczenia zdobywamy poprzez likwidację przeciwników, odnajdując różne przedmioty, polując na zwierzęta czy najważniejsze — plądrując grobowce i świątynie. Zdobyte punkty przeznaczamy na umiejętności z trzech głównych kategorii kolejno odpowiadające za przetrwanie, łowiectwo i zdolności bojowe. Panna Croft potrafi również modyfikować swoje narzędzia zniszczenia. Aby ulepszyć ekwipunek, należy posiadać odpowiednią liczbę surowców oraz odpowiednich części. Potrzebne do tego przedmioty odnajdujemy podczas eksploracji. Według mnie motyw ulepszania broni idealnie wpasowuje się w atmosferę gry.
Crystal Dynamics wzorując się Naugthy Dog, bez dwóch zdań przebiło pierwsze Uncharted i Oszustwo Drake’a, a z częścią drugą może stanąć jak równy z równym. Niestety nie wiem, jak wygląda sprawa z czwórką, ponieważ nie miałem jeszcze szansy jej ograć. Jeśli Wy też nie, to na stronie znajdziecie jej recenzję.
WIELOOSOBOWE ŁUPIENIE GROBOWCÓW
Jak na razie więcej zachwalam, niż ganię twórców, ale pora to zmienić, bo na temat trybu wieloosobowego trudno powiedzieć cokolwiek miłego. Jest do dość słaby element całości. Dostępne są w nim cztery tryby multiplayer i nie porażają pomysłowością — są to wariacje typowych rozgrywek dla wielu graczy np. capture the flag czy deathmatchu. Możecie spróbować zagrać z większą grupą znajomych, gdyż serwery świecą pustkami zarówno w oryginalnej wersji, jak i w Devinitive Edition na ósmą generację konsol.
PIĘKNE WIDOKI
Od strony graficznej gra prezentuje się naprawdę ładnie. Odwiedzane lokacje są szczegółowe i klimatyczne. Warto również wspomnieć, że są bardzo zróżnicowane, bo oprócz lasów i jaskiń, zwiedzimy także plaże, osady zbudowane z tego, co dało morze, zaśnieżone góry, pradawne grobowce czy w końcu bunkry pamiętające II wojnę światową. Bardzo dobrze zostały oddane także warunki atmosferyczne i oświetlenie. To po prostu trzeba zobaczyć! Przy kwestiach technicznych warto również wspomnieć o ścieżce dźwiękowej. Nienachalna melodia, okazjonalne mocniejsze brzmienia i realistyczne dźwięki są po prostu świetne. Pokłon należy się również oryginalnym aktorom podkładającym głos pod postacie — jest naprawdę bardzo dobrze. Polska wersja nie jest znacząco gorsza, ale słychać gorsze momenty.
Japończycy zmienili Larę Croft nie do poznania! Nadali serii dynamiki i realizmu tworząc nie tylko najlepszą grę akcji, ale także jedną z najlepszych w ogóle. Zdecydowanie polecam miłośnikom poprzednich części, fanom serii Uncharted czy ogólnie osobom uwielbiającym gry akcji.
Tytuł odpalicie na PS3, Xbox 360 i PC oraz w ulepszonej graficznie wersji na konsolach PS4 i Xbox One. Życzę miłej zabawy!
Kuba Judek
O NAS:
GraPodPada.pl to miejsce, gdzie przy jednym stole siedzą konsolowcy, pecetowcy, komiksiarze, serialomaniacy i filmomaniacy. Tworzymy społeczność dla wyjadaczy, jak i niedzielnych graczy, czytaczy i oglądaczy. Jesteśmy tutaj po to, aby podzielić się z Tobą naszymi przemyśleniami, ale również, aby pokazać Ci, że każda opinia ma znaczenie, a wszyscy patrzymy na współczesną popkulturę kompletnie inaczej. Zostań z nami i przekonaj się, że grapodpada.pl to miejsce dla każdego gracza.
Masz Pytania? Skontaktuj się z nami: kontakt@grapodpada.pl